Την Κυριακή (1/8) ήταν η μοναδική ημέρα που το πρωινό πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος δεν περιελάμβανε τίποτα... εκτός του μαραθωνίου των ανδρών φυσικά που γίνονταν στην πόλη. Ηταν μια καλή ευκαιρία για τους δημοσιογράφους που κάλυπταν τη διοργάνωση να δουν λίγο τη Βαρκελώνη. Μεταξύ αυτών και εγώ. Μην φανταστείτε τρελά πράγματα. Το μόνο που πρόλαβα, ήταν να πάω στη Ράμπλα. Βγαίνοντας προς τα έξω διαπιστώνει κανείς πόσα κοινά εχουμε ως λαός με τους ισπανούς, ε... συγγνώμη τους Καταλανούς. Οι ταξιτζήδες βρίζουν στα Καταλανικά, οι καφετέριες την Κυριακή το πρωί είναι γεμάτες και στην παραλία... πανικός! Α βρήκα και ένα ακόμη κοινό... Περπατώντας στη Ράμπλα είδα έναν τύπο που έπαιζε τον... παπά! Και ο... ελληνικός τρόπος δεν ολοκληρώθηκε εκεί, αλλά συνεχίστηκε και στον τρόπο του παιχνιδιού. Στην αρχή φυσικά όλοι έβρισκαν τον... παπά, στην συνέχεια όμως έπρεπε να βγάλει και ο τύπος το χαρτζιλίκι του και δεν βρίσκονταν πουθενά...
